Büyüklerimizin  tabiri ile dışarı kış kıyamet. Aralık ayının yirmi ikisinden başlayıp, Mart’ın yirmi birine kadar olan süre.

Bu süre yılın en soğuk günleri.Bugünlerde yağmur, kar ve soğuk olur.

Ve kış insanların yaşayışını zorlaştırır.

*

Kış;  kendinden önceki Sonbahar’ dan ve kendinden sonraki İlkbahar’dan çok farklıdır.

Çünkü kışk gelince sıcaklar düşer.

Kar ve yağmur yağışı, soğuk dalgası, güneşin az ısıttığı dönemdir kıy ayları.

Bitkilerin büyümesini yavaşlatır.

Hayvanların çoğu kış uykusuna yatar veya  sıcak bölgelere daha rahat edecek yerlere göçer.

Çünkü Kış, kış mevsimi, değişik özelliklerinden dolayı diğer aylardan farklıdır.

*

Kış ayı genelde sevilmeyen bir mevsimdir. Ama  diğer mevsimler gibi faydalı bir aydır.

Mesela;  bu ayda mikroplar ölür, bu ayda yağan karlar erimesi ile barajları doldurur.

Kısaca kış; Soğuk hava ve meşakkatli yaşamak demektir.

*

Bu aya birde deprem eklenirse yaşam ve yaşamak daha da zorlaşır.

Biz üşüyerek büyüdük.

Evde ocaklık vardı, etrafına birkaç kişi otururdu,  birde misafir gelirse yer kalmazdı. Lise yılları ise, yatılı okul hayatı ise bir başka üşüyüş şekli idi.

Birde Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu vardı ki;  Benim için özeldi. 1998 yılı Adana Ceyhan Depremi’nden sonra bana sıkıntılı günlerimde sahip çıkmış ve o zaman Partisinin İl Başkanı Sayın Şahin Bilgiç ile tanıştırmış ve başkana “Hoca sana emanetim” demişti.

O Rahmetlinin bir kış gününde helikopterinin düştüğünde de çok üşümüştüm.

Ve rahmetli ne diyordu;

“Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır.

Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum. Gözlerim parke parke taş duvarlarda.Ben sonsuzluğu düşünüyorum.

Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum.

Durun kapanmayım pencerelerim.Güneşimi kapatmayın.Beton çok soğuk üşüyorum.

Bizde o zaman çok üşümüştük.

*

Evet, şimdide üşüyoruz;

Elazığ ve çevresinde meydana gelen depremden dolayı, Van’da çığ altında kalan vatandaşlarımızla üşüdük.

Bu yazıyı yazdığım gün de evin içinde bir odadan bir başka odaya geçerken üşüdüm, sabah kalktığımda ise dışarıda sokaktaki sular buz tutmuştu.

Biz evin içinde üşümüştük ya, Adana’dan daha soğuk  illerde dışarda, çadırda kalanların hali nasıl acaba?

Evi barkı olmayanlar ne durumda, merak ediyor musunuz?

Gelin evin balkonunda ailemizle birlikte bir yarım saat oturalım. O zaman nemi olur?

Anlarız onların ne durumda olduğunu..

Soğuk havada üşüdük değil mi?

İşte onlarda üşüyor..

Nemi yapalım?

Siz üşümeden sonra anladınız ne yapacağınızı değil mi?

Kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…