ÖLÜM VE KÜPELİ

Ölüm bizim gençlik ve çocukluk yıllarında belki arka sokağımızdaydı.

Ölüm yani evlere ve sokaklara az ötede ama yakındı.

Yani ölüm ailemizin bir ferdi gibiydi..

*

Ama şimdi genelde ya kaza yada hastanede vs ölüyor insan.

Ölmek hayatın bir hakikati değil mi..?

Yani gitmek için geldik, ölmek için yaşıyoruz..

Mezarlıklarda hep taze acılar vardır. Çünkü ölüm lezzetleri hep yarıda bırakmıştır.

*

Doğum nasıl bu dünya için hayatın başlangıcı ise, Ölüm de bir başka hayatın başlangıcı.

İnsan bir başka hayattan başka bir hayata göç ediyor.

Dün anne karnında bir Dünya’da yaşıyorduk, Bugün bu Dünya’da belki yarın yarından da yakın bir sonraki hayata  göçüp gideceğiz..

*

Evet onu yani merhum Ömer Küpeli’yi asker arkadaşım Sn Mustafa Kebude sayesinde tanımıştım, yani şunu da bir kez kere daha ifade edeyi mki; iyiki tanımışım..

Çünkü o samimi idi, tevazu sahibi ve insana insan olduğu için değer verirdi..

Bir gün kendisine Adana’lı bir öğrencinin Edirne’de Üniversitede okuduğu söylediğimde bir burs yardımıyla o öğrenciye yardımcı olduğuna ben şahidim..

Ölmeden  iki  gün önce Cuma günü Ak Parti İl Teşkilat Başkanı Sn Sinan Gül beyin yanında oturuyor ve sohbet ediyorduk.

Nerden duydu orada olduğumu veya gördü;

Partide Çay işlerine yardım eden Cumali Kardeşimiz dedi ki; Ömer Başkan benim burada olduğumu söyle dedi diye haber verdi. Yanına vardım sohbet ve sonunda dedim ki bir sorun var.

Benimle beraber bir  hanım efendinin sıkıntısının çözümü için uğraşmıştı.

Ne zaman oluyor bu derseniz  ?

Vefatından üç  gün önce..İşte her insan için bunlar yazılabilir mi..?

*

Pazartesi günü tedavi gördüğü hastaneye ziyaretine gittim.

Yani benimde yalan olmasın öleceği de aklıma hiç gelmemişti. O’na geldimi bilemem ama ; bildiğim şu ki, benim üzerime oku ve dua et deyişiydi..

Evet onu dinledim ; şifa ayetleri ve diğer duaları okuyup dua etmiştim..

Dostum, arkadaşım merhum Ömer ağam makamın cennet olsun..

*

Cenaze ya katıldım ve konuştuğum arkadaşlarında hüzün vardı. Bu hüzün içten bir hüzündü.

Ortak konuşulan Nazik, kibar ve efendi bir arkadaştı.

Taziye ziyaretinde Ak Parti Sözcüsü Ömer Çelik geldi ve kısaca duygularını anlattı, Çelik konuşmasında, ““Siyasi hayatı olsun, iş hayatı olsun her zaman beyefendi kimliğini korurdu; husumeti sevmez birlik ve beraberlik isterdi.

Herkese gönlünü açan, yükünü almak için koluna giren, mütevazi kişiliği ile akıllarda kalan samimi bir dosttu. – Mahfesığmaz Mahallesi adlı yerde Yemek yiyelim demiştik; çalışmalarımızdan kısmet olmadı. Rabbim, onu en güzel şekilde cennetinde ağırlasın. Ömer Küpeli  kardeşime Allah’tan rahmet, kederli ailesine başsağlığı diliyorum.”   dedi

*

Biz insanlar öleceğimizi biliriz ama nedense bunu unuturuz..

Hani yazımın bir yerinde yazmıştım ya; Ölüm bizim arka sokağımızda yok canım şimdi kendi sokağımızda.

Önceki yıllara baktığımız zaman , Bir köyde veya mahallede “Sela” okunduğu zaman dışarı çıkar dinlerdik kim ölmüş diye ve sela sonunda Köyün en yaşlısı Ayşe teyze veya mahallenin en yaşlısı Mehmet Amca ölmüş olurdu..

*

Ama ya şimdi;

Çocuk , genç ve yaşlı ölüyor..

Evde yatarak ev ailesi , yakınları ve komşuları ile belki helalleşemiyor.

O’nun için her an yakınlarınızla helalleşin. Güzel yaşayın ve güzel ölün. Kısaca ölüme  hazır olun ve olalım..

Kalın sağlıcakla, Selam ve dua ile…